Minderwaardig
Je minderwaardig voelen is als een holle energie. Je voelt je ineenkrimpen op je borst en het verkleind je ten opzichte van anderen. Bij je minderwaardig voelen, is er altijd een ander in het spel, het spel van de dualiteit. Jij bent meer waard dan ik.
Het gevoel dat de ander meer waard is, is een projectie. Projecties zijn niet erg, het is een teken van creatiekracht. Het zou mooi zijn als die creatie in overeenstemming is met je ware zelf.
Zolang jij je minderwaardig voelt, moet er ook een meerwaarde aangetrokken of gecreëerd worden. Dit is een natuurwet van balans en evenwicht. Het is het spel van licht en schaduw.
Gelijk spel heb je met gelijkwaardige tegenspelers, maar nu creëer je een meer-waardige speler tegen jouw minderwaardigheid. En dan ga je ook nog die tegenspeler de schuld geven van zijn meerderwaardigheid.
Het gevoel van minderwaardigheid is gebaseerd op oude overtuigingen die geneutraliseerd willen worden.
Waarover voel jij je minderwaardig? Kun je voelen wat jij aan waarde ‘uitbesteed’ aan een ander? Iemand die beter, slimmer, knapper, rijker of sterker is? Het lijkt of de ander meer vermogen heeft, meer energie. Maar wat er in werkelijkheid gebeurt is dat de energie jouw overtuiging volgt.
Het moment dat jij kunt zien dat jullie gelijkwaardig zijn veranderd ook de energie. Je bent misschien wat anders gevormd, anders ontwikkeld maar als mens zeker niet minderwaardig aan een ander. Het is een deel van jezelf dat jouw aandacht vraagt.
Waar heb jij je identiteit aan opgehangen? Aan je uiterlijk, je intelligentie of aan bepaalde vaardigheden? Op het moment dat je jouw waarde ‘uitbesteedt’ aan iets buiten jezelf, wordt het ook je zwakke schakel. Je minderwaardig voelen is iets wat je naar buiten hebt geprojecteerd en weer wil binnenkomen. In zijn eigen waarde.